เทคโนโลยีการสื่อสารไร้สาย (Wireless Technology)
หลังจากการค้นพบคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า เทคโนโลยีการสื่อสารไร้สายถูกคิดค้นขึ้นในปี ค.ศ. 1880 (พ.ศ. 2423) โดยเทคโนโลยีแรกนี่มีชื่อเรียกว่า Photophone ซึ่งไม่ใช่การโทรศัพท์แบบมีภาพประกอบ แต่เป็นการแปลงสัญญาณเสียงให้เป็นสัญญาณแสงแล้วใช้อุปกรณ์รับส่งชนิดพิเศษในการติดต่อสื่อสารระยะใกล้ ต่อจากนั้นในปี ค.ศ. 1890 (พ.ศ. 2433) ได้มีการนำเทคโนโลยีการส่งสัญญาณวิทยุมาประยุกต์ใช้กับการส่งโทรเลขไร้สาย ในเวลาต่อมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 (พ.ศ. 2443 เป็นต้นมา) มีการพัฒนาเทคโนโลยีการสื่อสารไร้สายอีกมากมาย โดยสามารถแบ่งออกเป็นเทคโนโลยีหลัก ๆ ดังนี้ (ภาพจาก : https://www.c-i-a.com/7-wireless-technologies/) 1. Local Wireless Networks เทคโนโลยีการสื่อสารไร้สายภายในนี้มีระยะการทำงานครอบคลุมที่จำกัดแต่มีความรวดเร็วในการรับส่งข้อมูลที่ค่อนข้างสูงเมื่อเปรียบเทียบกับการรับส่งข้อมูลระยะไกล ตัวอย่างเทคโนโลยีที่ใช้ในการสื่อสารไร้สายภายใน เช่น Wireless Fidelity (Wi-Fi) รับส่งข้อมูลผ่านคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในช่วงคลื่นวิทยุความถี่ 2.4 GHz และ 5 GHz โดยมีชื่อเรียกมาตรฐานว่า IEEE 802.11, Bluetooth ถูกพัฒนาขึ